زالو -قسمت دوم 💢
ﺟﺎﯾﮕﺎﻩ ﺯﺍﻟﻮ ﺩﺭ ﻃﺐ ﺳﻨﺘﯽ ﺍﯾﺮﺍﻧﯿﺎﻥ : ﺷﯿﺦﺍﻟﺮﺋﯿﺲ ﺍﺑﻦﺳﯿﻨﺎ ﺑﺎﺏ ﻣﺒﺴﻮﻃﯽ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﺯﺍﻟﻮ ﺩﺍﺭﺩ ﻭ ﭼﻨﯿﻦ ﻣﯽﻓﺮﻣﺎﯾﻨﺪ :
«ﺍﺯ ﺯﺍﻟﻮﻫﺎﯾﯽ ﻛﻪ ﻛﺮﻙﺭﯾﺰ ﻭ ﻧﺮﻡ ﺩﺍﺭﻧﺪ ﯾﺎ ﻻﺟﻮﺭﺩﯼ ﺭﻧﮓ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﭘﺮﻫﯿﺰ ﻛﻨﯿﺪ ﺯﯾﺮﺍ ﺩﭼﺎﺭ ﻏﺸﯽ، ﺧﻮﻧﺮﯾﺰﯼ، ﺗﺐ، ﺳﺴﺘﯽ ﻭ ﻗﺮﺣﻪﻫﺎﯼ ﺑﺪﺧﯿﻢ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺷﺪ. ﺍﺯ ﺯﺍﻟﻮﯾﯽ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺷﻮﺩ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺏﻫﺎﯼ ﺧﺰﻩﺩﺍﺭ ﻛﻪ ﻣﺤﻞ ﺯﯾﺴﺖ ﻗﻮﺭﺑﺎﻏﻪﻫﺎﺳﺖ ﻧﻤﻮ ﻛﺮﺩﻩ ﻭ ﻧﻪ ﺯﺍﻟﻮﯾﯽ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺁﺑﻬﺎﯼ ﮔﻞﺁﻟﻮﺩ ﺳﯿﺎﻩ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺯﺍﻟﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ «ﺣﺠﺎﻣﺖ» ﺧﻮﻥ ﺗﺒﺎﻩ ﺭﺍ ﺍﺯ ﻋﻤﻖ ﺑﺪﻥ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﯽﻛﺸﺪ. ﺯﺍﻟﻮ ﺭﺍ ﺍﺑﺘﺪﺍ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭﯾﺪ ﺗﺎ ﺍﺳﺘﻔﺮﺍﻍ ﻛﻨﺪ ﻭ ﻣﺤﺘﻮﯾﺎﺕ ﺷﻜﻤﺶ ﺑﯿﺮﻭﻥ ﺁﯾﺪ ﺳﭙﺲ ﺍﻧﺪﻛﯽ ﺧﻮﻥ ﺑﺮﻩ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺑﺪﻫﯿﺪ. ﺳﭙﺲ ﻣﻮﺍﺩ ﭼﺴﺒﻨﺪﻩ ﻭ ﻛﺜﯿﻒ ﺑﺪﻥ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺑﻮﺭﺍﻛﺲ ﭘﺎﻙ ﻛﻨﯿﺪ ( ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﻣﻮﺍﺩ ﺻﺎﺑﻮﻧﯽ ﻋﻄﺮﺩﺍﺭ ﻣﻀﺮ ﺍﺳﺖ) ﻭ ﺟﺎﯾﯽ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺯﺍﻟﻮ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﺑﺎ ﺩﺳﺖ ﻣﺎﻟﺶ ﺩﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺳﺮﺥ ﺷﻮﺩ. ﺍﮔﺮ ﺟﺎﯼ ﺯﺍﻟﻮ ﺍﻧﺪﺍﺧﺘﻦ ﺭﺍ ﺑﺎ ﮔﻞ ﺳﺮﺷﻮﺭ ﯾﺎ ﺧﻮﻥ ﺍﻧﺪﻭﺩ ﻛﻨﻨﺪ. ﺯﺍﻟﻮ ﺑﻬﺘﺮ ﻣﯽﭼﺴﺒﺪ. ﺑﻬﺘﺮ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺟﺪﺍ ﺷﺪﻥ ﺯﺍﻟﻮ، ﻣﺤﻞ ﮔﺰﺵ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺣﺠﺎﻣﺖ ﺑﺮﻧﻬﯿﺪ ﺗﺎ ﺍﺣﯿﺎﻧﺎً ﺍﮔﺮ ﺁﺯﺍﺭﯼ ﻭ ﻋﻔﻮﻧﺘﯽ ﺑﺮﺍﺛﺮ ﻧﯿﺶ ﺯﺍﻟﻮ ﻋﺎﺭﺽ ﺷﺪﻩ، ﺍﺯ ﺑﯿﻦ ﺑﺮﻭﺩ ﺍﮔﺮ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺯﺍﻟﻮ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺧﻮﻥ ﺑﻨﺪ ﻧﻤﯽﺁﯾﺪ ﻣﺎﺯﻭﺝ ﺳﻮﺧﺘﻪ، ﻧﻮﺭﻩ، ﺧﺎﻛﺴﺘﺮ ﯾﺎ ﺳﻮﺩﻩ ﻧﺮﻡ (ﯾﺎ ﭘﻮﺩﺭ ﺑﺎﻗﻼ ﻭ ﺯﺭﺩﭼﻮﺑﻪ)ﺍﺳﺘﻌﻤﺎﻝ ﺷﻮﺩ. ﺯﺍﻟﻮ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﺖ ﺍﺯ ﻗﺒﯿﻞ ﺟﻮﺵﻫﺎ، ﺩﻣﻞﻫﺎ، ﻟﻜﻪﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﻧﻘﻄﻪﻫﺎﯼ ﺳﯿﺎﻩ ﻭ ﺳﭙﯿﺪ ﻭ... ﻣﻔﯿﺪ ﺍﺳﺖ.»
ﺩﺭ ﻃﺐ ﻋﺎﻣﯿﺎﻧﻪ ﻧﯿﺰ ﺯﺍﻟﻮ ﺩﺭ ﻛﻮﭼﻪ ﻭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺑﻪ ﻓﺮﻭﺵ ﻣﯽﺭﺳﯿﺪﻩ ﻭ ﺗﺎ ﺣﺪﻭﺩ ﺳﯽﺳﺎﻝ ﻗﺒﻞ، ﻫﻤﻪ ﻣﯽﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﻋﻼﺝ ﺯﺧﻢ ﭼﺮﻛﯿﻦ ﻭ ﺩﻣﻞ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺯﺍﻟﻮ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺍﺳﺖ. ﯾﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﻓﺴﺎﺩ ﺩﻫﺎﻥ ﻭ ﻟﺜﻪ ﻭ ﺩﺍﺷﺘﻦ ﺩﻧﺪﺍﻧﻬﺎﯼ ﻣﺤﻜﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻨﺎﮔﻮﺵ ﺭﺍ ﺯﺍﻟﻮ ﮔﺬﺍﺷﺖ. ﻣﺨﺒﺮﺍﻟﺴﻠﻄﻨﻪ ﺩﺭ ﻛﺘﺎﺏ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﻭ ﺧﻄﺮﺍﺕ ﺣﻜﺎﯾﺘﯽ ﺟﺎﻟﺐ ﻧﻘﻞ ﻣﯽﻛﻨﺪ : «ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮﺧﺎﻥ ﻭﺯﯾﺮ ﺻﻨﺎﯾﻊ ﺩﭼﺎﺭ ﻗﺎﻧﻘﺮﯾﺎ ﺷﺪ ﻭ ﺩﻛﺘﺮ ﺗﻮﻟﻮﺯﺍﻥ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ (ﭘﺰﺷﻚ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﺩﺭﺑﺎﺭ) ﺩﺳﺘﻮﺭ ﺑﻪ ﻗﻄﻊ ﭘﺎﯼ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺩﺍﺩ. ﺁﺷﻨﺎﯾﺎﻥ ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮﺧﺎﻥ ﺑﺎ ﻗﻄﻊ ﭘﺎ ﻣﺨﺎﻟﻔﺖ ﻭﺭﺯﯾﺪﻩ ﻭ ﻣﯿﺮﺯﺍﺣﺴﻦﺧﺎﻥ ﺟﺮﺍﺡﺑﺎﺷﯽ ﻣﺤﻠﻪ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻋﯿﺎﺩﺕ ﺟﻬﺎﻧﮕﯿﺮﺧﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻧﺪ. ﺍﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻣﻌﺎﯾﻨﻪ ﮔﻔﺖ ﺑﻪ ﻣﻦ ﯾﺎﺯﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﻓﺮﺻﺖ ﺩﻫﯿﺪ ﺗﺎ ﺍﯾﻦ ﭘﺎ ﺭﺍ ﻣﻌﺎﻟﺠﻪ ﻛﻨﻢ. ﻣﯿﺮﺯﺍﺣﺴﻦ ﺩﺭ ﺳﻪ ﻧﻮﺑﺖ ﺯﺍﻟﻮﯼ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺑﯿﻤﺎﺭ ﺍﻧﺪﺍﺧﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﯾﺎﺩﻩ ﺭﻭﺯ ﺍﺯ ﺗﻮﻟﻮﺯﺍﻥ ﻓﺮﺍﻧﺴﻮﯼ ﺩﻋﻮﺕ ﻛﺮﺩﻧﺪ ﻛﻪ ﭘﺎ ﺭﺍ ﻣﻼﺣﻈﻪ ﻛﻨﺪ. ﺗﻮﻟﻮﺯﺍﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﭘﺎ ﺭﺍ ﺩﯾﺪ، ﺑﻬﺒﻮﺩ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻜﻪ ﻗﺒﻼً ﺑﻪ ﻣﯿﺮﺯﺍﺣﺴﻦ ﻧﺎﺳﺰﺍ ﮔﻔﺘﻪ ﺑﻮﺩ ﻣﻌﺬﺭﺕ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﻛﺮﺩ ﻭ ﺩﻭﯾﺴﺖ ﺗﻮﻣﺎﻥ ﺑﻪ ﻣﯿﺮﺯﺍﺣﺴﻦ ﺩﺍﺩ».
ﺯﺍﻟﻮ ﺍﻧﺪﺍﺯﯼ ﺟﺰﻭ ﺳﻨﺖﻫﺎﯼ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻓﯿﺖ ﻭ ﻣﻘﺒﻮﻟﯿﺖ ﺣﺠﺎﻣﺖ ﻭ ﻓﺼﺪ (ﺭﮒﺯﻧﯽ) ﺑﯿﻦ ﺗﻮﺩﻩﻫﺎﯼ ﻣﺮﺩﻡ ﺭﻭﺍﺝ ﺩﺍﺷﺖ. ﺁﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﺣﯿﻮﺍﻥ ﯾﻚ ﮔﺮﻣﯽ ﺑﻪ ﻇﺎﻫﺮ ﻣﺸﻤﺌﺰ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﻃﯽ ﺳﺎﻟﯿﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﺻﻌﺐﺍﻟﻌﻼﺟﯽ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﺣﺘﯽ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽﻛﺮﺩ ﻭ ﺑﯿﻤﺎﺭﺍﻥ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺻﺮﻑ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎﯼ ﮔﺰﺍﻑ، ﺑﺮﯾﺪﻩ ﺷﺪﻥ ﺍﺯ ﺍﻧﺪﺍﻡﻫﺎ، ﺑﺪ ﺷﻜﻞ ﺷﺪﻥ ﭘﻮﺳﺖ، ﻓﻠﺞ ﺷﺪﻥ ﻧﺎﺷﯽ ﺍﺯ ﺳﻜﺘﻪ ﻣﻐﺰﯼ ﻭ . . . ﻧﺠﺎﺕ ﻣﯽﺩﺍﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺗﺄﯾﯿﺪ ﺍﯾﻦ ﻧﻈﺮ ﺭﺍ ﺑﺎ ﭘﺮﺳﺶ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩ 40ﺳﺎﻝ ﺑﻪ ﺑﺎﻻ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺟﺴﺘﺠﻮ ﻛﻨﯿﺪ.ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺣﻜﯿﻢ ﺟﺮﺟﺎﻧﯽ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﺯﺍﻟﻮ ﺩﺭﻣﺎﻧﯽ : ﺟﺮﺟﺎﻧﯽ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺯﺍﻟﻮ، ﺯﺍﻟﻮﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺁﺏﻫﺎﯼ ﭘﺎﻛﯿﺰﻩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺷﻜﻞ ﺍﻭ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﺩﻡ ﻣﻮﺵ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺷﻜﻢ ﺍﻭ ﺳﺮﺥ ﻭ ﭘﺸﺖ ﺍﻭ ﺳﺒﺰ ﻭ ﺳﺮﺵ ﻛﻮﭼﻚ ﺑﺎﺷﺪ ﻭ ﺍﻭ ﻧﯿﺰ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﺍﺳﺖ ﻣﻨﻔﻌﺖ ﺯﺍﻟﻮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺩﺭ ﺑﯿﻤﺎﺭﯼﻫﺎﯼ ﭘﻮﺳﺘﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺭﯾﺶ ﺑﻠﺨﯽ، ﻗﻮﺑﺎ، ﺳﻌﻔﻪ ﻭ . . . ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ.
👈برای مطالعه بیشتر میتوانید از سایت حکیم جرجانی استفاده کنید:
http://zaloo.ir/
سایت آموزش مجازی زالودرمانی حکیم جرجانی
و همچنین برزنامه های اندرویدی زیر رو به شما معرفی میکنم:
👈 «زالو درمانی»
http://cafebazaar.ir/app/?id=hibay.zalodarmani
👈«زالو درمانی»
http://cafebazaar.ir/app/?id=com.zalodarmani.zalodarmani
